روز بیست و هشتم ماه صفر، روز غم انگیزی است، روزی که حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) دنیای فانی را وداع گفتند
و کتاب الهی و عترت خود را به امانت در نزد امت خویش نهادند و گویی همانند دوران پر برکت زندگیشان نگران امت خویش بودند. پیامبری که پس از گذشت قرنها از زندگی مادی و رحلت ایشان همچنان بسیاری از انسانها با شگفتی به فضایل و کرامات اخلاقی آن حضرت می نگرند و هنوز بسیاری در اینکه مانند ایشان رفتار کنند، ناتوانند.
به گزارش خبرنگار دین و معارف اسلامی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پیامبر اکرم (ص) برای به نهایت رساندن مکارم اخلاقی مبعوث شده بودند و میفرمودند: سه چیز است که هرکس نداشته باشد، هیچ کار او تمام نیست؛ پروایى که او را از نافرمانى خدا بازدارد و اخلاقى که به وسیله آن با مردم مدارا کند و بردبارى که به سبب آن نادانى نادان را رد نماید.
استاد مصطفی دلشاد تهرانی، از استادان دانشگاه و محقق در زمینه سیره پیامبر مکرم اسلام(ص) در معرفی ابعادی از شخصیت و سیره رفتاری آن حضرت به خبرنگار ایسنا چنین گفت:
پیامبر ختمی مرتبت، به کمال رساننده رحمت و محبت و نفی کننده جاهلیت و خشونت به تمام معنا بود. رسول خدا (ص) در هدایت مردمان و در مدیریت آنان بیش از هر چیز از رحمت و محبت بهره مىگرفت. خداوند هم آن حضرت را با این ویژگى در هدایت و مدیریت معرفى کرده است، اینکه آن حضرت به سبب رحمتى از جانب خدا در هدایت و مدیریت خود از محبت، مدارا و ملایمت و نفی خشونت به نیکویى بهرهمند شده است و اگر چنین نبود، آن شیوه هدایت و اداره مطلوب حاصل نمىشد:
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَا نْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ.
به موجب لطف و رحمت الهى، بر ایشان نرم دل شدى که اگر تندخوى سختدل بودى از پیرامونت پراکنده مىگشتند. پس از آنان درگذر و بر ایشان آمرزش بخواه و در کار با آنان م کن. (آل عمران / 159)
خداى متعال فرستاده گرامىاش را با این وصف کمالى توصیف کرده که در اداره امور و پیشبرد مقاصد و هدایت مردمان از رحمت و ملایمت و مدارا برخوردار بوده است. آنگاه آن حضرت را به گذشت و بخشش و طلب آمرزش براى امّت فرمان داده است. این خود نشان دهنده جایگاه ویژه و اساسى این صفت در اداره امور است.
پیامبر اکرم (ص) به سبب رحمت و فیض الهى به چنان محبت و ملایمتى در هدایت و مدیریت خود دست یافته بود که به سبب آن، شگفتآسا موانع هدایت و اداره جامعهاى دچار تشتت و مشکلات فراوان، رفع و مقتضیات رشد و کمال آن فراهم شد. اگر رسول خدا (ص) سختدل و تندزبان بود، هر آینه امتى فراهم نمىشد و مردمان از گرد او پراکنده مىشدند؛ به تعبیر محمد ابوزهره: خوى نرم پیامبر بود که قلبها را جذب کرد و الفت بخشید و جانهاى گریزان را گرد آورد. (الوحده الاسلامیه / 79)
محبت، گذشت و بزرگوارى آن حضرت در مدیریتش بسیارى از مشکلات را که حلناشدنى مىنمود، حل کرد. رحمت و محبت در اداره امور اعجاز مىکند و اعجاز مدیریت پیامبر خدا از آن نیرو مدد گرفته بود.
هدایت ,حضرت ,رحمت ,پیامبر ,مدیریت ,اداره ,اداره امور ,هدایت مردمان منبع
درباره این سایت